Andromeda Mirtle |
Wysłany: Czw 14:38, 30 Wrz 2010 Temat postu: Kołysanka |
|
Inspirowane wrześniowym cosiem z Forum Mirriel (czyli piosenką "Skłamałam" Edyty Bartosiewicz), obejrzeniem "Narzeczonej dla księcia" oraz wiecznie niezrealizowanymi planami na opowiadanie.
Kołysanka
Śpij dobrze, najdroższa, spokojnie śpij, mocno,
Niech księżyc Cię jasnym promieniem nie zbudzi,
Śpij, moja najmilsza, ucieknij przed troską,
Niech głowy Twej złotej zmartwienie nie trudzi.
Ty leżysz tuż obok, śpisz snem sprawiedliwej,
Choć serce Twe pęka - ja wiem to - z żałości.
Czy gdybym był kiedyś postąpił uczciwiej,
Cierpiałabyś teraz tak bardzo z miłości?
W Twym pierwszym spojrzeniu już przecież widziałem
Płomienie miłości niezwykłej, prawdziwej.
Ten, kogo kochałaś – w Twych oczach czytałem –
Na zawsze zostanie jedynym szczęśliwym.
I jeśli też jego spojrzenie goreje
Tą samą poświatą, to miłość zwycięży
I kiedyś on jeszcze się z Tobą zaśmieje,
Choć los bez litości chciał Was uciemiężyć.
Skłamałem Ci, mówiąc, że on już nie żyje,
Że pewnie już nigdy go więcej nie spotkasz,
Bo chciałem, by serce Twe było niczyje,
Byś mnie choć na chwilę wpuściła do środka.
Gdy patrzę na Ciebie, choć śpisz przy mnie w nocy,
Choć wstaniesz, by zrobić nam rano śniadanie,
Ty znowu śnisz o nim i wołasz pomocy,
By on Cię ocalił. I – wiem – tak się stanie.
Jeżeli kochacie miłością prawdziwą,
To nic go nie wstrzyma, spotkacie się jeszcze.
On jeden uczyni Cię żoną szczęśliwą...
Już nigdy się w Twoim serduszku nie zmieszczę.
Lecz przecież nie powiem Ci tego, kochana,
Bo wtedy utraciłbym Ciebie już teraz
I blasku Twych oczu codziennie od rana
Ja nigdy już nie mógłbym jemu odbierać.
Więc mocno, spokojnie śpij, moja kochana,
Niech prawda Cię jasnym nie zbudzi promieniem...
Śpij długo i proszę, nie domyśl się sama,
Że miłość już u mnie wygrała z sumieniem. |
|